Een gebruikelijke gang van zaken is dat volksvertegenwoordigers een debat voeren en besluiten nemen nadat burgers hebben kunnen reageren op belangrijke en verstrekkende gevolgen van beleid. Zo is het echter niet gegaan met het verkeersdebat.
Het begon al met de informatieavond voor raadsleden in november 2007 waar de GroenLinksfractie protesteerde tegen het feit dat er geen gelegenheid was voor burgers en organisaties om in te spreken. Bij die gelegenheid werd het onderzoek naar bereikbaarheid van voorzieningen voor gemotoriseerd verkeer gepresenteerd. Vooraf was er al bewust voor gekozen organisaties en adviesraden niet te betrekken bij de opzet van het onderzoek. Daarin ontbreken dan ook essentiële zaken als de 4000 dagelijks lopende en fietsende scholieren.
In het daaropvolgende debat van 10 januari formuleerden de diverse raadsfracties hun standpunten over de toekomstige verkeersstructuur in Culemborg. Van deze standpunten maakte het college een samenvatting. Die samenvatting werd in de vorm van 28 besluitpunten in maartdoor de raad formeel bekrachtigd. Pas ná het debat, laat op de avond, kregen Culemborgers alsnog gelegenheid om ten overstaan van raad en college hun zegje doen. Voor de besluiten die al tijdens het debat waren genomen was dit eigenlijk verspild spraakwater.
Culemborgers die ná het debat van zich lieten horen, kregen van het college een brief dat hun reactie “voor standpuntbepaling” aan de raadsleden was meegegeven. Maar dat is gewoon niet waar, aangezien de fracties de belangrijkste standpunten in het debat van 10 januari al hadden ingenomen. Wat er op het spel stond werd Culemborgers duidelijk toen ze daarna de koppen in de kranten lazen.
Het verwarring zaaien over inspraak bij verkeerszaken gaat zelfs nu nog door met uitspraken door de wethouder en sommige raadsleden uit de coalitie als zou er nog helemaal niets besloten zijn. Zij strooien burgers zand in de ogen: de raad heeft op 27 maart immers in meerderheid ingestemd met 28 besluitpunten. Daaronder het openstellen van de verbindingen tussen Parijsch en Goilberdingen, het openhouden van de Vianense Poort voor auto’s en het weghalen van het roadblock op de Prijsseweg. Is er verschil tussen ‘instemmen met besluitpunten’ en ‘besluiten’?
Ergo, stand van zaken is dat er voor de toekomst vergaande besluiten zijn genomen over het verkeersbeleid. Verkeersplannen die het college maakt zullen binnen die besluiten moeten passen. Culemborgers mogen binnen die marges nog wel meepraten over bijvoorbeeld wensen ten aanzien van de inrichting van de straat als de verbindingen tussen Goilberdingen en Parijsch open gaan. Maar dát die open gaan is al besloten, alleen het geld voor de uitvoering ontbreekt nog. Op welk moment de besluiten uitgevoerd gaan worden staat daarom nog niet vast; op dat moment resten alleen nog formele, juridische bezwaarprocedures.
Tijdens de raadsvergadering van 15 mei merkte het CDA tegen een inspreker op dat Culemborgers “op een rijdende trein stappen”, terwijl “wij” (de gemeenteraad) al zoveel langer met verkeer bezig zijn. Dat klopt. In feite werd bij de collegeonderhandelingen in 2006 al gekozen voor bevordering van het autoverkeer met de nu formeel genomen besluiten. Precies daarom stapte GroenLinks in 2006 uit de coalitiebesprekingen.
De fractie van GroenLinks,
Vincent Buitenhuis en Claire Vaessen